Rozdział XII (cz.1)

"Zmiany"

~~Tydzień później~~

    Siedziałam w swoim pokoju przeglądając strony internetowe z podręcznikami na swoim tablecie, który dostałam od taty po powrocie ze szpitala. Moja noga nadal była w gipsie, ale dawałam jako tako radę lonżować swoje rumaki. Drops przeszedł na emeryturę i w świętym spokoju spędzał swoje dni na łące. Arystokracja też coraz rzadziej chodzi po siodłem i dlatego tata zastanawia się na kupnem nowego konia do rekreacji.

    Weszłam do stajni rozdając każdemu czterokopytnemu po marchewce optoczonej w płatkach owsianych. Boks Baryłki był lekko uchylony. Otworzyłam drzwi na oścież kulą, zaglądając do środka. Nikogo nie było w środku oprócz samej kobyłki. Kiedy głaskałam ją po chrapach ktoś puknął mnie w ramie. Gwałtownym ruchem odwróciłam się i ujrzałam szczerzącego się do mnie Kamila, który chciał na przywitanie pocałować mnie w policzek. Odepchnęłam go dając znak, że nie jestem w nastroju.

-Nie zostawiaj otwartych drzwi. Wiesz, że ona potrafi uciec.- powiedziałam lekko obrażona.

-Przepraszam...już się nie gniewaj. Wiem, że nie potrawisz.- trafił w mój słaby punkt.

-Wiem, że nie umiem, ale nie chcę być taką "słodką" parką jak z okładki, więc czasem muszę się fochnąć- zażartowałam.

-Ja też nie. -Powiedział i w końcu musnął mój policzek wargami

    Kamil został w boksie Honey, za to ja ruszyłam w stronę Adriatyka. Chciałam założyć mu pas do lonżowania, ale jedną ręką stało to sie niewykonalne. Miałam zamiar  poprosić Anetę o pomoc, ale była czymś tak zajęta od mojego powrotu ze szpitala,że po mimo tego, iż była w stajni i tak jej nie widziałam. Krzyknęłam do Kamila, który akurat siodłał Honey.

-Jasne, tylko chodź tu i potrzymaj mi konia, żeby się nie schylała.- powiedział dopinając popręg.

    Wyszliśmy całą czwórką za stajni. Kamil stępował na Honey kiedy ja zakładałam Karmelkowi czambon. Konik spuścił głowę w dół. Zacmokałam i ruszył stępem. Po krótkiej rozgrzewce zakłusował. Szedł zebrany prawie tak ładnie, jak Bryłka pod moim chłopakiem. Zmieniłam kierunek, bo od skakania w kółko na jednej nodze zakręciło mi się w głowie. Po paru okrażeniach kłusa, machnęłam bacikiem, a konik zagalopował. Dokładnie w tym samym momencie, co haflingerka.

-Jakie zgranie.- zaśmiał sie Kamil

    Uśmiechnęłam się i od nowa skupiłam na Adriatyku. Na koniec treningu poćwiczyliśmy przejścia do STÓJ. Wychodząc z hali zaczął lać deszcz. Nie mogłam biec, więc Kamil wyrwał mi z rąk konia i pobiegł z nim i Baryłką do stajni, krzycząc, że zaraz po mnie wróci. 

    Siedziałam na przeszkodzie przez piętnaście minut zdając sobie sprawę z tego, że mam życie idealne, ale wiedziałam, że nie długo to będzie trwać. Nagle wbiegł Kami i od razu zaczął się tłumaczyć, że rozbierał konie oraz  mył wędzidła. Wziął mnie na ręce i zaniósł do domu.

-A teraz tu siedź, a ja sprowadzę konie.- powiedział kładąc mnie na łóżku i całując w czoło.

-Dam sobie rade. Na prawdę, nie rób ze mnie kaleki.

-Leżysz tu jasne?- zażartował i wyszedł z pokoju.

     Przeglądałam Facebook'a, kiedy do pokoju wbiegła podekscytowana Aneta.

-Marika, Marika, Marika, Marika!- powtarzała moje imię wielokrtonie.

-Tak? Co się stało? Czyżby wyszedł nowy sezon "Czasu Honoru"- zadrwiłam z niej.

-To nie śmieszne! Ale słuchaj...mamy w stajni nowego konia?

-Na prawdę? Jakiego?- podniosłam się z łóżka.

-Mojego.- odpowiedziała dumnie.- Nie jeżdżę już, ale nadal kocham konie, więc rodzice kupili mi kucyka. Przez długi czas  przygotowywałam dla niego boks. Chodź to Ci go pokaże.- mowiła przebierając nogami w miejscu.

    Wyszłyśmy z domu. Mango non stop mówiła o tym jaki to on jest wspaniały. Kiedy byłyśmy na miejscu przyjaciółka uchyliła drzwi boksu na których była tabliczka z napisem "Bąbel". W środku stał śliczny, rudy, szetland, który na oko miał metr w kłębie.

-Jest piękny.- powiedziałam zauroczona.

-Wiem.- uśmiechała się sama do siebie Aneta.

     Rozmiawiałyśmy z Mango pod boksem Bąbla, kiedy podszedł do nas Kamil obejmując mnie w pasie.

-Co to jest?- spytała zdziwiona Aneta.

-Widziałaś się z Marą ostatni raz gdy była w śpiączce i nawet nie wiesz co sie stało.- powiedział delikatnie oburzony Kamil.

-Nie przesadzaj.- tłumaczyłam ją.- Była zajęta przygotowaniami boksu dla Rudego.- wskazałam na kuca.

-Czyli jesteście razem?- upewniała sie.

-Jesteśmy.- potwierdził Kamil.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jest kolejny :D Mam nadzieję, że się podoba <3 Następny rozdział wstawię jak będzie tu 5 komentarzy nie od jednej osoby :P

A rozdział dedykuję Konstancji. Kocham <3 ~Ruda